قرارداد فاینانس (Project Finance) تأمین مالی بین المللی است که معمولا به شکل اعتبار خریدار و از طریق خطوط اعتباری عمومی اخذ می‌شود.

شکل اخذ تسهیلات فاینانس معمولا به شکل اعتبار خریدار (Buyer’s Credit) و از طریق خطوط اعتباری عمومی توسط یک بانک عامل که بانک تجاری/ تخصصی محلی دارای روابط کارگزاری و امضاکننده خطوط اعتباری فاینانس است، انجام می‌پذیرد. بانک‌های عامل معمولا بانک‌های قدیمی با روابط کارگزاری بین المللی (از جمله شعب خارجی)، مجهز به تیم‌های مجرب در تأمین مالی خارجی و اجرای قرارداد‌های بانکی چندین ساله هستند.

هدف‌ها و کاربرد‌های تأمین منابع بین المللی

  • فعالیت‌های اقتصادی فراتر از ظرفیت‌ها و منابع محدود داخلی
    – تقاضای سرمایه گذاری به مراتب بیش از توان بالفعل داخلی
    – واردات فناوری و تجهیزات سرمایه‌ای از دیگر کشور‌ها با اعتبار صادراتی
    – توسعه زیرساخت‌ها و افزایش تولید و صادرات با اجرای پروژه‌ها
  • توسعه عملیات بازرگانی خارجی با کمک منابع اعتباری خارجی
  • مدیریت منابع و مصارف ارزی فعلی و آتی
  • استفاده از نرخ بهره پایین‌تر بین المللی (توجه به شرایط و ریسکها)

    مزایای تأمین منابع بین المللی
    – ثبات اقتصادی سیاسی
    – روند مثبت شاخص‌ها
    – ریسک پایین و چشم انداز روشن
    – روابط و تعاملات بین المللی گسترده و تأثیرگذار
    – به تاریخ سپردن تحریم‌ها
    – فضای کسب و کار
    – زیرساختها، راهبرد‌ها و سیاست‌های مناسب اقتصادی

    جایگاه و کارکرد قرارداد فاینانس در بین سایر اسناد در شکل زیر نشان داده شده است.

  • 68191 321 - معرفی قرارداد فاینانس قراردادهای تجاری و جایگاه آن
Shares: