[ad_1]
به گزارش قومس، پانزدهم آبان ۱۳۴۶ در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. پدرش سید رحمت‌الله و مادرش زهرا نام داشت. دانشآموز سوم راهنمایی بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یازدهم آبان ۱۳۶۱ در عین‌خوش توسط نیرو‌های بعثی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در گلزار شهدای امامزاده یحیای شهرستان سمنان واقع است.
فرازهایی از وصیت‌نامه شهید:
مهدی جان! رزمندگان را از سربازانت قرار ده!
خدایا! تو در مقابل بندگانت دو راه قرار دادی؛ یکی راه پاکان و مقربان درگاهت و یکی راه رانده شدگان از درگاهت. شکر و سپاس تو را که در این مورد به ما عقل دادی تا انتخاب کنیم. پس آن کسانی که منحرف و از درگاه خدا رانده شده‌اید! بدانید که عقل و شعور داشتید، اما گول دنیای فانی را خورده‌اید.
خدایا! رزمندگان اسلام همه از دسته اول هستند، پس هر چه بیشتر آن‌ها را به درگاهت نزدیک فرما! مهدی جان! آرزوی ما رزمندگان خشنودی شماست، تو را به مادرت زهرا (س) قَسَمت می‌دهیم که این رزمندگان را سربازان خودت قرار بده؛ای نجات دهنده ما از خواب ذلت!
بی‌حجابی را دست کم نگیرید
قدر امام، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی را بدانید که راهنمایی بس بزرگ است. هرگز او را تنها نگذارید و او را دعا و از او اطاعت کنید و از رهبران مذهبی تقلید کنید که در این مورد نیز تاکنون پیروز بوده‌اید. شما ای خانواده! امیدوارم که راهم را ادامه دهید و اسلحه‌ام را به زمین نگذارید. مسائل اسلامی را حتماً رعایت کنید. مسأله بی‌حجابی را دست کم نگیرید. کمتر با اشخاص ضدمذهب و ضد انقلاب رفت و آمد داشته باشید و با قاطعیت برخورد کنید. جو مذهبی را قوی کنید و هرگز جای من را میان خود خالی نپندارید. اصلا برای من شیون و ناله نکنید تا مشت محکمی بر دهان ضد انقلاب باشد. هرگز نگذارید در خانه شما حرفی علیه اسلام و یا انقلاب گفته شود. به دیگران بگویید که شهادت من یک انتخاب بود. هرگز امام را تنها نگذارید و نمازتان را حتماً سر وقت بخوانید. در نماز‌ها امام را دعا کنید. نماز جمعه را ترک نکنید و از غیبت و تهمت دوری کنید که امر حرامی است. در طول زندگی خودم شما را اذیت کردم. از این بابت و دیگر مسائل شما و دیگر دوستان و آشنایان مرا ببخشید!
مرگ در راه خدا حیات‌بخش است
مرا حلال کنید تا شب اول قبر پابوس ائمه اطهار بشوم. بدانید که مرگ در راه خدا حیات‌بخش است، مرگ نیست، بلکه تبدیل صورت زندگی است از زندگی آمیخته به بلا به زندگی طیبه و جاودان و آراسته. خدا را شکر از زندان دنیوی گسستم و به بهشت اخروی راه گشودم و چه ارزشی دارد این بدن، جوارح و جسم بی‌ارزش که در راه خدا از آن دریغ شود؟
دستورات امام را نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر انجام دهید
پدر و مادر عزیزم! می‌دانم از دست من بسیار ناراحت هستید؛ زیرا باعث رنج و عذاب شما در دوران زندگی بودم. امیدوارم مرا ببخشید و حلال کنید و تقوا پیشه کنید! مادر جان! همان‌طور که موقع آمدن به جبهه جلوی مردم ناراحت نبودی و با ایمان به خدا استوار و پایدار بودی، امیدوارم از شهید شدنم نیز ناراحت نباشی چرا که باعث رنج و عذاب روح من می‌شوی، پس خوشحال باش و افتخار کن که پسرت راه جدش را رفته تا روح من همیشه شادمان باشد! پدر عزیزم! از همان اوایل انقلاب یعنی سال ۱۳۴۲ پیرو خط امام بودی، ان‌شاءالله همچنان خط امام را ادامه بدهی و کلیه دستورات امام را نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر انجام بدهی. در مقابل شهید شدنم مثل کوه استوار و مثل دریا خروشان باش و به خود ببال که پسرت راه خدا را رفته، چون خودت می‌دانی که مقام شهید والا است.
خواهران عزیزم! حجاب خود را که اسلحه قوی در مقابل کافران و منافقان است حفظ کنید
خواهران عزیزم! در زینب‌وار زندگی کردن از هم سبقت بگیرید، حجاب خود را که اسلحه قوی در مقابل کافران و منافقان است حفظ کنید و به خواست‌های دنیوی اعتنایی نکنید، بلکه میل به آخرت بورزید و با رفتن من از بین خودتان هیچ‌گونه ناراحتی به خود راه ندهید و افتخار کنید که خواهر یک شهید هستید.
شما ای برادران عزیزم! من در زمان حیات نتوانستم اسلام را به معنای واقعی آن بشناسم و به آن عمل کنم، سعی کنید هر چه بیشتر اسلام را فرا بگیرید و به آن عمل کنید، تا آن‌جا که می‌توانید به انقلاب کمک کنید که به اسلام کمک کرده‌اید.
و شما ملت شهید پرور! وصیت من و کلیه شهیدان انقلاب این است که:
۱- از امام اطاعت کنید!
۲- امام را تنها نگذارید!
۳- برای ما ناراحت نباشید و گریه نکنید که باعث رنج و عذاب روح ما میشود.
۴- حسین‌گونه و علی‌وار بر تمام دشمنان اسلام چه داخلی و چه خارجی بخروشید!
انتهای متن/
[ad_2]
منبع